چشم تو مثل روز ابری بود
و غم روزگار مردم داشت
با بهار و جوانه و باران
چشم هایت ولی تفاهم داشت
 
دست هایت که بر سر ما بود
تا که بودند مهربان بودند
اهل دنیای خاکی ما، نه
اهل دنیای آسمان بودند
 
چشم هایت که از زمین رفتند
در جهان هیچ چیز زیبا نیست
بی تو حالا امام خوب و عزیز
این جهان سرد و غرق تاریکی ست
 
منبع: مجله باران